Diyet Günleri...

Bir ay önce Diyetisyen Serap Orak Tufan'ın desteğiyle diyete başladım.Bir ay boyunca beslenme alışkanlığımı değiştirdim.Eskisinden daha çok yememe rağmen yaklaşık 4-4,5 kilo vermiş olduğumu gördüm.Hem sağlıklı bir şekilde besleniyorum,hem de kilo veriyorum.Oysa metabolizmamın yavaş işlediğini düşünüyordum.Yavaş işleyen metobolizmam değilmiş.Bakıyorum da tıkır tıkır işliyor...Alışkınızdır sorumluluğu birilerine ya da bir şeylere yüklemeye...
Kendimi fiziksel olarak daha zinde hissettiğim gibi,duygusal olarak da mutlu ve kendimden memnun hissediyorum.Kıyafet seçimini daha cesurca yapabiliyorum.Özen duyup ta giyemediğim şeyleri giyebiliyorum.Çevremdeki insanlardan da olumlu geri bildirimler almak beni daha da mutlu ediyor...
Diyet demek yerine aslında beslenme alışkanlığı desek daha iyi olur diye düşünüyorum...Koşturmacanın içinde abur cubur ve fastfood yiyeceklere öyle yükleniyoruz ki sonra ipin ucu kaçıyor...Haydi sizde sağlıklı beslenmeye...
Ben sağlıklı ve daha zinde günler için beslenmeme dikkat etmeye devam edeceğim.:))

Önyargılarımız...

Önyargılar insanı zorlar ve yanlış tepkiler vermesine sebep olur. Önyargıyı parçalamak atomu parçalamaktan daha zormuş. Olayları gerçek şekliyle değil de, insanın kendi algılamasına ve düşüncesine göre değerlendirmesi ve yargılamasıdır önyargı.
İletişim içinde olduğumuz ya da olmadığımız kişilerle ilişkilerimizde önyargılar çok fazla kullanılıyor. Pek çok kişinin de yaşamında bu tür yanlış algılamalar ve yorumlamalar oluyordur sanırım. Bunlara sebep daha önceden buna benzer olayları yaşamış olmak ya da öğrenmiş olmaktır. Önyargılar hepimizin yaşamında vardır.

Bir gelincik hikayesini de önyargıya örnek olarak vermek istiyorum. ‘Bir köyde, bebeği ile yalnız yaşayan bir kadın varmış. Bir gün ormandan gelirken bir gelinciğe rastlamış. Onu almış, beslemiş. Bebeğiyle beraber yaşadığı eve alıp getirmiş. Gelincik (bir hayvan) ve bebek hiç ayrılmaz olmuşlar. Bir gün kadın ikisini yalnız bırakmış evde. Kapının önünü süpürüp, gelmiş eve. Eve gelince gelinciği görmüş karşısında. Ağzı kanlar içindeymiş. Bebeğinden de hiç ses çıkmıyormuş. Kendini kaybetmiş, elindeki süpürge ile gelinciğe vurmaya başlamış ve öldürmüş. Koşarak bebeğinin yanına gitmiş, bir de ne görsün? Bebek beşiğinde uyuyormuş. Beşiğin yanında ise kanlar içinde bir yılan duruyormuş’.

Önyargılar insanda alınganlıklar, kırılganlıklar, öfke, kızgınlık, kaygı ve endişeler yaratır.